 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Што нi раблю – адны памылкi спрэс. Я сам сабе ўтвараю перашкоды, Працуючы, калi патрэбны продых, – І праца ў рэшце рэшт губляе сэнс. Зьбяруся i паеду ў зiмнi лес, Дзе iснуюць гармонiя дый згода, Спакойна сьпiць зьнямелая прырода, У белай форме – самы чысты зьмест. Ня ведаю, цi дастаткова слоў, Каб зьнiкла спрацаванасьць i маркота, А на душы зьявiлася сьвятло? Але я спадзяюся i прашу: Лясная цiша, дрэвы i сумёты, На хвiлю апалiце мне душу.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|